Geschiedenis
De Rijndersstichting werd vernoemd naar Agnieta Cornelia Rijnders (1848-1904). In haar testament bestemde zij geld voor het oprichten van een stichting die ten doel had huisvesting te bieden aan weduwen van vijftig jaar en ouder, zonder kinderen. Deze weduwen moesten lid zijn van de Nederlands Hervormde Kerk. Cornelia Rijnders liet ook vastleggen waar de woningen aan moesten voldoen: twee woonvertrekken, een keuken en een zolder.
In 1909 werden in navolging van het testament twaalf huizen in de Roggestraat aangekocht. De huizen in deze straat waren in 1896 gebouwd. Dit deel van de wijk Wittevrouwen werd in juist deze periode gebouwd.
De Rijndersstichting
De gemeente had in die jaren alleen iets te zeggen over de breedte van de straten en de huizen werden dan ook vooral door particulieren neergezet die veelal ontwerper, aannemer en bouwer in één waren. De huizen voldeden aan de eis van mevrouw Rijnders, want ze hadden twee kamers en een uitgebouwde keuken waar zich ook de toilet bevond. Kenmerkend voor veel huizen rond 1900 is de aandacht voor kleine decoratieve elementen in de gevel, met name bij deur- en raampartijen.
In 1979 werden de statuten van de Stichting gewijzigd, aangezien het toenmalige bestuur de doelstellingen uit 1902 niet meer realistisch achtte. Het doel werd nu in algemene zin het verschaffen van woonruimte tegen een geringe huurprijs aan ‘behoeftige’ groepen in de samenleving.
De woningen zijn in de loop der jaren gemoderniseerd.
